Home > Interparliamentary Cooperation > Multilateral Parliamentary Cooperation > Conference of Speakers of the... > Meetings of the Conference of... > Konferencja w Sztokholmie

 

logo be

AAA Print

Konferencja w Sztokholmie

14-15.05.2010

PORZĄDEK DZIENNY

  1. Wystąpienie inauguracyjne przewodniczącego Riksdagu Pera Westerberga
  2. Traktat z Lizbony a współpraca międzyparlamentarna. Komisja Europejska a parlamenty narodowe
    Wystąpienie wiceprzewodniczącego Komisji Europejskiej Maroša Šefcovica
    Dyskusja
  3. Traktat z Lizbony a współpraca międzyparlamentarna. Fora współpracy międzyparlamentarnej
    Wystąpienia:
    - wiceprzewodnicząca hiszpańskiego Kongresu Deputowanych Teresa Cunillera
    - przewodniczący włoskiej Izby Deputowanych Gianfranco Fini
    - przewodniczący komisji spraw europejskich francuskiego Senatu Jean Bizet
    Dyskusja
  4. Traktat z Lizbony a współpraca międzyparlamentarna. Przyszła współpraca międzyparlamentarna – wyzwania i oczekiwania
    Wystąpienia:
    - przewodniczący Riksdagu Pera Westerberga
    - przewodniczący czeskiego Senatu Přemysl Sobotka
    Dyskusja
  5. Nowe technologie i komunikacja – wyzwania stojące przed parlamentami
    Wystąpienia:
    - ambasador USA w Szwecji Matthew W. Barzun
    - profesor nauk informatycznych na Uniwersytecie Örebro w Szwecji Ake Grönlund
    - przewodniczący estońskiego parlamentu Ene Ergma
    - wiceprzewodniczący włoskiego Senatu Vannino Chiti
    Dyskusja
  6. Przygotowania do Światowej Konferencji Przewodniczących Parlamentów
    Wystąpienia:
    - przewodniczący niemieckiego Bundestagu Norbert Lammert
    - przewodnicząca austriackiej Rady Narodowej Barbara Prammer
    Tour de table
  7. Kryzys finansowy i jego konsekwencje dla budżetów parlamentów
    Tour de table
  8. Wnioski i zamknięcie Konferencji

Zasady podstawowe Konferencji Przewodniczących Parlamentów Unii Europejskiej, Rzym, 22-24.09.2000, Sztokholm, 14-15.05.2010


wersja pdf

KONKLUZJE PREZYDENCJI KONFERENCJI PRZEWODNICZĄCYCH PARLAMENTÓW UNII EUROPEJSKIEJ

Sztokholm, 14-15 maja 2010

Uwagi wstępne

  1. Konferencja odbyła się w dniach 13-15 maja 2010 w Sztokholmie. W Konferencji uczestniczyli przewodniczący (lub ich przedstawiciele) z 30 izb z 24 państw członkowskich Unii Europejskiej, a także Przewodniczący Parlamentu Europejskiego. Obecni byli również przewodniczący parlamentów trzech państw kandydujących.
  2. 14 maja Jego Wysokość Król Karol XVI Gustaw i Królowa Sylwia przyjęli przewodniczących i sekretarzy generalnych parlamentów.
  3. Po wystąpieniu inauguracyjnym przewodniczącego Riksdagu Pera Westerberga, Konferencja debatowała na temat Traktat z Lizbony i współpraca międzyparlamentarna. Dyskusja przebiegała w ramach trzech tematów:
    1. Wprowadzenie do tematu Komisja Europejska i parlamenty narodowe wygłosił Maroš Šefčovič, wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej odpowiedzialny za stosunki międzyinstytucjonalne.
    2. Uwagi wstępne do tematu Fora współpracy międzyparlamentarnej zaprezentowali Teresa Cunillera, wiceprzewodnicząca hiszpańskiego Kongresu Deputowanych, Gianfranco Fini, przewodniczący włoskiej Izby Deputowanych oraz Jean Bizet, przewodniczący komisji spraw europejskich francuskiego Senatu.
    3. Po wprowadzeniu do tematu Wyzwania i oczekiwania w zakresie przyszłej współpracy międzyparlamentarnej, wygłoszonym przez Pera Westerberga, przewodniczącego Riksdagu, swoje uwagi przedstawił Přemysl Sobotka, przewodniczący czeskiego Senatu.
  4. W ramach tematu Nowe technologie i komunikacja – wyzwania dla parlamentów poruszano takie kwestie jak rosnące wykorzystanie mediów społecznościowych, wyzwania i możliwości wynikające z zastosowania tych nowych form komunikacji w kontaktach z opinią publiczną oraz wpływ na nasze systemy demokratyczne tych nowych kanałów komunikacji. Wprowadzenie do tematu wygłosił Matthew W. Barzun, ambasador Stanów Zjednoczonych w Szwecji oraz Ake Grönlund, profesor nauk informatycznych na Uniwersytecie Örebro w Szwecji. Po wprowadzeniu, główni mówcy, Ene Ergma, przewodniczący estońskiego parlamentu i Vannino Chiti, wiceprzewodniczący włoskiego Senatu, zaprezentowali, jak ich parlamenty odnoszą się do nowych form komunikacji i mediów społecznościowych. Wymianę poglądów, która potem nastąpiła, moderowała dziennikarka Mia Odabas.
  5. Debata w ramach tematu Nowe technologie i komunikacja – wyzwania dla parlamentów była uzupełniona praktycznymi pokazami poza salą plenarną, dotyczącymi bieżących rozwiązań przyjętych w parlamentach. Osobna prezentacja została poświęcona doświadczeniom Parlamentu Europejskiego.
  6. W trakcie nieformalnej części spotkania w formacie 1+1, przewodniczący omawiali dwie kwestie: Przygotowania do Światowej Konferencji Przewodniczących Parlamentów oraz Kryzys finansowy i konsekwencje dla budżetów parlamentów.
  7. Zastosowano nieco zmieniony tryb postępowania, w celu rozwinięcia formuły Konferencji. Zachęcano do wygłaszania krótkich spostrzeżeń i bezpośredniego reagowania na wypowiedzi, jako uzupełnienie wcześniej przygotowanych wystąpień. W czasie jednego z paneli moderator ułatwiał uczestnikom debatę.
  8. Obrady plenarne były otwarte dla publiczności i prasy. Ponadto, po raz pierwszy, opinia publiczna mogła śledzić otwarte części konferencji poprzez społecznościową sieć Twitter, www.twitter.com/eusc2010. Osoby śledzące konferencję mogły wnieść wkład w dyskusję dodając #eusc2010 do swoich tweetów.

Konkluzje prezydencji

    Odnoszące się do Traktatu z Lizbony i współpracy międzyparlamentarnej
  1. Przewodniczący uznają, że ważne jest, aby parlamenty narodowe, szanując swoje zasady konstytucyjne i tradycje parlamentarne, mogły w pełni wykorzystać zagwarantowane w Traktacie z Lizbony możliwości aktywnego przyczyniania się do dobrego funkcjonowania Unii Europejskiej.

  2. Dotyczące Komisji Europejskiej i parlamentów narodowych
  3. Przewodniczący podkreślają wcześniejsze inicjatywy i wysiłki podjęte przez Komisję Europejską w celu ustanowienia i ulepszenia dialogu politycznego z parlamentami narodowymi, zarówno w zakresie monitorowania przestrzegania zasady pomocniczości, jak i co do kwestii politycznych.
  4. Przewodniczący odnotowują, że wzmocnione kontakty i dialog między Komisją a parlamentami narodowymi są ważne dla kontrolowania spraw UE przez parlamenty narodowe oraz dla przyczyniania się do dobrego funkcjonowania Unii. W związku z tym, odnotowują gotowość Komisji Europejskiej do prezentowania rocznego programu prac w parlamentach narodowych.

  5. Dotyczące forów współpracy międzyparlamentarnej
    Ocena i monitorowanie przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości
  6. Przewodniczący popierają prośbę COSAC, aby instytucje UE nawiązały dialog z parlamentami narodowymi przy przygotowywaniu i negocjowaniu rozporządzeń regulujących parlamentarną ocenę Eurojustu i kontrolę Europolu oraz, aby parlamenty narodowe otrzymały rozsądny czas na wyrażenie swoich poglądów. Przewodniczący przyjmują z zadowoleniem zapowiedziane dokumenty konsultacyjne Komisji w tym zakresie.
  7. Przewodniczący uważają, że należy zorganizować spotkanie międzyparlamentarne – w odpowiednim formacie zapewniającym adekwatną reprezentację, najlepiej z komisji parlamentarnych lub organów odpowiedzialnych za sprawy dotyczące przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości – dotyczące mechanizmów oceny i kontroli, jako część procesu konsultacji dotyczących rozporządzeń w sprawie Europolu i Eurojustu. Przewodniczący zwracają się do kolejnej prezydencji KPPUE o działania na rzecz przygotowania takiego spotkania.

  8. Przyszła kontrola parlamentarna europejskiej polityki bezpieczeństwa i obrony
  9. Biorąc pod uwagę specjalny charakter wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO) oraz rolę parlamentów narodowych w prawidłowym funkcjonowaniu Unii Europejskiej, przewodniczący podkreślają kluczową rolę parlamentów narodowych w przyszłej kontroli parlamentarnej wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, w tym WPBiO.
  10. Przewodniczący zwracają się z prośbą do kolejnej prezydencji KPPUE o pokierowanie na tej podstawie dyskusją, w celu osiągnięcia porozumienia na następnej Konferencji Przewodniczących Parlamentów UE.

  11. Przyszła rola COSAC
  12. Zgodnie z art. 9 Protokołu w sprawie roli parlamentów narodowych w UE, przewodniczący zwracają uwagę, że art. 10 tego protokołu stwarza możliwość podjęcia dyskusji na temat przyszłej roli Konferencji Organów Parlamentarnych Wyspecjalizowanych w Sprawach Unii (COSAC) i jej składu. W związku z tym potwierdzają, że postanowienia Traktatu z Lizbony zakładają bardziej ogólne podejście do współpracy międzyparlamentarnej, niż to było wcześniej.
  13. Biorąc pod uwagę, że coraz częściej sprawami UE zajmują się wyspecjalizowane komisje, gdyż skuteczna kontrola i wdrożenie prawa UE często wymaga ich specjalistycznych kompetencji, przewodniczący uważają, że debaty polityczne nad konkretnymi kwestiami i tematami powinny być podejmowane na spotkaniach lub w ramach innych kontaktów z udziałem właściwych komisji. W tym kontekście podkreślają, że należy rozwijać i wzmacniać kontakty między wyspecjalizowanymi komisjami. W zakresie przyszłej roli Konferencji Organów Parlamentarnych Wyspecjalizowanych w Sprawach Unii (COSAC), przewodniczący będą oczekiwać na rezultaty dyskusji w ramach COSAC, zanim wyciągną w tym obszarze wnioski.

  14. Dotyczące wyzwań i oczekiwań w zakresie przyszłej współpracy międzyparlamentarnej
    Koordynacja planowania współpracy międzyparlamentarnej
  15. Przewodniczący uważają, że dla zdolności parlamentów do kontroli pracy ich rządów w sprawach UE ważne jest tworzenie sieci regularnych kontaktów i współpracy między parlamentami UE, co z kolei jest niezbędne dla legitymizacji decyzji Unii.
  16. Przewodniczący uważają, że dla realizacji w sposób efektywny zintensyfikowanej współpracy międzyparlamentarnej, ważna jest usprawniona koordynacja działań międzyparlamentarnych. Przewodniczący podkreślają, że istotne jest rozwijanie istniejących struktur, w celu sprostania przyszłym potrzebom w ramach współpracy międzyparlamentarnej. Należy unikać dublowania się spotkań i debat. W tym kontekście, przewodniczący zwracają uwagę na dyskusję sekretarzy generalnych na temat rozszerzonego składu trio, jako najwłaściwszej bazy koordynacji i planowania. Zajmowałoby się ono kwestiami związanymi z kształtem spotkań i koordynacją spotkań organizowanych ad hoc.
  17. Przewodniczący zwracają się do kolejnej prezydencji KPPUE o dalsze badanie propozycji, aby planować, we współpracy z Parlamentem Europejskim, regularne konferencje dla komisji parlamentarnych zajmujących się sprawami europejskimi, sprawami zagranicznymi i obroną, jak również sprawiedliwością i sprawami wewnętrznymi. Proszą również kolejną prezydencję Konferencji o wypracowanie rozwiązania dla wzmocnienia powiązania między poszczególnymi składami Rady a parlamentami narodowymi.
  18. Przewodniczący zwracają uwagę na ważną pracę przedstawicieli w Brukseli oraz na ich cenny wkład w nieformalną wymianę informacji, w tym na temat zasady pomocniczości.
  19. Przewodniczący zachęcają do podejmowania wszelkich inicjatyw skierowanych na ustanowienie standardów dla cyfrowych danych i dokumentów, tak, aby dostęp do informacji o działalności parlamentów i instytucji UE był łatwiejszy i przejrzysty, oraz powierzają Radzie IPEX to zadanie.
  20. Przewodniczący przyjmują do wiadomości deklarację o współpracy kolejnego trio –Polska/Dania/Cypr – podpisaną 14 maja w Sztokholmie.

  21. Zmiana zasad podstawowych Konferencji Przewodniczących Parlamentów UE
  22. Prace Konferencji Przewodniczących odbywają się zgodnie z zasadami podstawowymi Konferencji Przewodniczących Parlamentów UE, przyjętymi na Konferencji w Rzymie we wrześniu 2000 roku. Przewodniczący zwracają uwagę, że zasady podstawowe, po ich przyjęciu, zostały uzupełnione przez osobne uzgodnienia i praktyki. Przewodniczący podkreślają, że istnieje konieczność aktualizacji obecnych zasad podstawowych w ramach debaty nad współpracą międzyparlamentarną, będącą następstwem wejścia w życie Traktatu z Lizbony.
  23. Przewodniczący potwierdzają przyjęcie zmienionych zasad podstawowych – „Sztokholmskich zasad podstawowych Konferencji Przewodniczących Parlamentów UE” – oraz uważają, że Konferencja wniosła cenny wkład w tę zmianę, pomagając zwiększyć przejrzystość funkcjonowania Konferencji, aktualizując zasady podstawowe i włączając dodatkowe uzgodnienia i praktyki, tak aby przyczynić się do efektywnej współpracy międzyparlamentarnej w Unii (w załączeniu).

  24. Odnoszące się do nowych technologii i komunikacji – wyzwania dla parlamentów
  25. Przewodniczący zwracają uwagę, że zmiany technologiczne mogą przyczynić się do zwiększenia udziału opinii publicznej i jej zaangażowania w prace parlamentów. W tym kontekście oczekują przyszłej wymiany doświadczeń, a także dyskusji dotyczących nowych form komunikacji i ich wpływu na parlamenty.
  26. Przewodniczący zachęcają do wykorzystania nowych technologii na potrzeby spotkań Konferencji, a także innych spotkań międzyparlamentarnych. W tym kontekście, przewodniczący zwracają się do kolejnej prezydencji KPPUE o dalsze badanie wykorzystania wideokonferencji, jako narzędzia komunikacji między parlamentami, w celu kontynuowania dyskusji na kolejnym spotkaniu Konferencji Przewodniczących Parlamentów UE.

  27. Dotyczące przygotowań do Światowej Konferencji Przewodniczących Parlamentów
  28. Konferencja debatowała nad projektem deklaracji Światowej Konferencji Przewodniczących, która odbędzie się w lipcu w Genewie. Światowa Konferencja Przewodniczących powinna koncentrować się na głównych omawianych obecnie tematach, takich jak osiągnięcie Milenijnych Celów Rozwoju, wyzwania związane z globalnym kryzysem gospodarczym i finansowym itp. Jednocześnie przewodniczący poparli debatę, która rozpoczęła się w ramach Unii Międzyparlamentarnej na temat jej struktury, przyszłej demokratyzacji oraz współpracy z ONZ. Znaczna większość przewodniczących poparła usunięcie paragrafów odnoszących się do roli Unii Międzyparlamentarnej (sekcja D) w tym dokumencie. Kilku przewodniczących, z powodów konstytucyjnych, nie jest w stanie ich poprzeć. Konferencja upoważniła Przewodniczącego Westerberga do poinformowania o powyższym przewodniczącego Unii Międzyparlamentarnej.

  29. Kryzys finansowy i konsekwencje dla budżetów parlamentów
  30. Przewodniczący przeprowadzili ważną wymianę poglądów na temat obecnej sytuacji na rynkach finansowych i podzielili się doświadczeniami na temat konsekwencji kryzysu dla parlamentów.

  31. Kolejna prezydencja Konferencji Przewodniczących Parlamentów UE
  32. W imieniu prezydencji belgijskiej, Geert Versnick, przewodniczący Komisji Spraw Zagranicznych Izby Reprezentantów, zaprosił przewodniczących na kolejną Konferencję Przewodniczących Parlamentów UE 3-5 kwietnia 2011 w Brukseli oraz na spotkanie sekretarzy generalnych 16-17 stycznia 2011.

Tłum. z jęz. angielskiego – Ośrodek Informacji i Dokumentacji Europejskiej

wróć do góry