Home

 

logo be



Energy policy of the European Union #i#(as of 30.06.2014)#/i#

, I. WPROWADZENIEII. WYBRANE DOKUMENTYIII. WYBRANE STRONY INTERNETOWE I. WPROWADZENIE Zarówno państwa członkowskie, jak i instytucje Unii Europejskiej, odpowiadają za kształt polityki energetycznej UE. Sformalizowanie kompetencji dzielonych w tym zakresie nastąpiło poprzez dodanie do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej nowego Tytułu XXI „Energetyka". Traktat wyznacza polityce energetycznej UE cztery cele, które mają być realizowane w duchu solidarności pomiędzy państwami członkowskimi: „a) zapewnienie funkcjonowania rynku energii; b) zapewnienie bezpieczeństwa dostaw energii w Unii; c) wspieranie efektywności energetycznej i oszczędności energii, jak również rozwoju nowych i odnawialnych form energii; oraz d) wspieranie wzajemnych połączeń między sieciami energii" (patrz Wybrane dokumenty, pkt 1). Trzeci pakiet energetycznyEuropejska strategia polityczna realizowana obecnie opiera się na przyjętym w 2009 roku tzw. trzecim pakiecie energetycznym, na który składają się dwie dyrektywy rynkowe, dwa rozporządzenia przesyłowe oraz rozporządzenie powołujące Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energii. Cele tego pakietu, wpisane także do strategii „Europa 2020" i nazywane „Programem 20-20-20", zakładają obniżenie emisji gazów cieplarnianych, wzrost wykorzystania energii odnawialnej i poprawę efektywności energetycznej do 2020 roku. Plany na przyszłość Przyszłość polityki energetycznej UE została określona najpierw w tzw. energetycznej mapie drogowej 2050 (patrz Wybrane dokumenty, pkt 19), wyznaczającej ramy długoterminowych działań w sektorze energetyki, a następnie w komunikacie KE ze stycznia 2014 (patrz Wybrane dokumenty, pkt 15), gdzie przedstawiono plany na lata 2020-2030. Jako dwa podstawowe cele wyznaczono w nim dalszą redukcję emisji gazów cieplarnianych oraz zwiększenie udziału energii odnawialnej w UE. Pozostałe kluczowe zagadnienia wymienione w komunikacie objęły poprawę efektywności energetycznej, zapewnienie konkurencyjnej ceny, zakończenie budowy wewnętrznego rynku energii oraz poprawę bezpieczeństwa dostaw. Jednocześnie z komunikatem opublikowano także wniosek legislacyjny ws. reformy europejskiego handlu uprawnieniami do emisji gazów. Powyższe priorytety zostały potwierdzone w konkluzjach Rady Europejskiej z marca 2014 (patrz Wybrane dokumenty, pkt 8), w których zapowiedziano także podjęcie ostatecznej decyzji w sprawie nowych ram polityki najpóźniej do października 2014. Podkreślono także priorytetowe znaczenie budowy wewnętrznego rynku energii, którego zakończenie powinno nastąpić do końca 2014 roku, a do 2015 roku połączenia międzysystemowe powinny zostać rozwinięte tak, aby zlikwidować przypadki izolacji państw członkowskich od sieci gazowych i elektrycznych. 28 maja 2014 KE zaproponowała europejską strategię bezpieczeństwa energetycznego (COM(2014) 330, patrz Wybrane dokumenty, pkt 14), która w założeniu ma stanowić nieodłączną część polityki energetycznej UE do 2030 roku. Celem dokumentu jest wzmocnienie odporności UE na kryzysy energetyczne, zmniejszenie zależności od poszczególnych paliw i dostawców energii, a także zwiększenie produkcji energii w Europie. Na posiedzeniu Rady Europejskiej, które odbyło się 26-27 czerwca 2014, z zadowoleniem przyjęto strategię i zobowiązano się do przyjęcia nowych ram polityki klimatyczno-energetycznej na posiedzieniu w październiku 2014. Za priorytety polityki energetycznej na najbliższe 5 lat Rada Europejska uznała przystępność i pewność energii oraz cele związane z "zieloną energią". (patrz Wybrane dokumenty, pkt 7) II. WYBRANE DOKUMENTY Podstawa prawna Tytuł XXI „Energetyka" (art. 194)Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Dokumenty III pakietu energetycznego Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/73/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylająca dyrektywę 2003/55/WE, Dz. Urz UE L 211, s. 94 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/72/WE z dnia 13 lipca 2009 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i uchylająca dyrektywę 2003/54/WE, Dz. Urz. UE 2009 L 211, s. 55 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1775/2005, Dz. Urz. 2009 L 211, s. 36 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 714/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1228/2003, Dz. Urz. UE 2009 L 211, s. 15 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 713/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające Agencję ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki, Dz. Urz. 2009 L 211, s. 1. Konkluzje Rady Europejskiej  26-27 czerwca 2014: B. Klimat i energia, s. 9; Ku unii energetycznej z przyszłościową polityką klimatyczną, Załącznik I, s. 18 20–21 marca 2014: C. Klimat i energia, s. 7 22 maja 2013: I. Energia, s. 1 4 lutego 2011: I. Energia, s. 1 17 czerwca 2010: I. Nowa europejska strategia na rzecz zatrudnienia i wzrostu gospodarczego, s. 2 18-19 czerwca 2009: III. Zmiana klimatu i zrównoważony rozwój, s. 11 19-20 marca 2009: II. Energia i zmiana klimatu, s. 8 Komunikaty Komisji Europejskiej Komunikat Komisji: Europejska strategia bezpieczeństwa energetycznego, COM(2014) 330 Komunikat Komisji: Ramy polityczne na okres 2020-2030 dotyczące klimatu i energii, COM(2014) 15 Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady: Wdrażanie dyrektywy w sprawie efektywności energetycznej — wytyczne Komisji, COM(2013) 762 Zielona księga: Ramy polityki w zakresie klimatu i energii do roku 2030, COM(2013) 169 Komunikat Komisji: Uruchomienie wewnętrznego rynku energii, COM(2012) 663 Komunikat Komisji: Plan działania w zakresie energii do roku 2050, COM(2011) 885 Komunikat Komisji: EUROPA 2020. Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu, COM(2010) 2020 Komunikat Komisji: Energia 2020. Strategia na rzecz konkurencyjnego, zrównoważonego i bezpiecznego sektora energetycznego, COM(2010) 639 III. WYBRANE STRONY INTERNETOWE Komisja Europejska: Energy strategy for Europe Komisja Europejska: Roadmap 2050 EUROPA 2020, Dokumenty i sprawozdania: Energia, klimat i środowisko Agency for the Cooperation of Energy Regulators ACER (Agencja ds. Współpracy Organów Regulacji Energii)   wróć do góry
wiecej »

EU Development Agenda after 2015 #i#(as of 5.05.2014)#/i#

, I. WPROWADZENIEII. WYBRANE DOKUMENTY UNII EUROPEJSKIEJIII. WYBRANE DOKUMENTY MIĘDZYNARODOWEIV. STRONY INTERNETOWE I. WPROWADZENIE Deklaracja MilenijnaNa szczycie Organizacji Narodów Zjednoczonych w 2000 roku przywódcy 189 państw przyjeli Deklarację Milenijną, w której zobowiązali się do rozpoczęcia globalnego programu zwalczania ubóstwa. Do deklaracji dołączono osiem tzw. milenijnych celów rozwoju (MCR), których realizacja miała nastąpić do 2015 roku: wyeliminowanie skrajnego ubóstwa i głodu na świecie; zapewnienie powszechnego nauczania na poziomie podstawowym; promowanie równości płci i awansu społecznego kobiet; ograniczenie umieralności dzieci; poprawa opieki zdrowotnej nad kobietami w ciąży; ograniczenie rozprzestrzeniania się wirusa HIV oraz innych chorób; stosowanie zrównoważonych metod gospodarowania zasobami naturalnymi; stworzenie światowego partnerstwa na rzecz rozwoju. Każdemu z celów przypisano odpowiednie wskaźniki pozwalające na ocenę ich wykonania. Dokumenty programowe UENajważniejszymi dokumentami określającymi wkład Unii Europejskiej w realizację MCR są: przyjęta w 2005 roku wspólna deklaracja Rady Unii Europejskiej, Komisji Europejskiej i Parlamentu Europejskiego, zwana europejskim konsensusem na rzecz rozwoju, oraz komunikat KE „Zwiększanie wpływu unijnej polityki rozwoju – Program działań na rzecz zmian" (COM(2011) 637). Wymienione dokumenty wyznaczają szczegółowe cele pomocy i sposoby jej realizacji oraz podkreślają konieczność koordynacji polityk rozwojowych państw członkowskich UE i Komisji. Organem odpowiedzialnym za współpracę rozwojową w ramach KE jest Dyrekcja Generalna Rozwoju i Współpracy (EuropeAid), która zajmuje się także realizacją programów pomocowych na świecie. Realizacja MCRZgodnie z danymi Banku Światowego, przywołanymi we wspomnianym poniżej komunikacie KE COM(2013) 92, udało się obniżyć o połowę liczbę osób żyjących w skrajnym ubóstwie, a także osób pozbawionych stałego dostępu do wody pitnej. Wzrósł odsetek osób podejmujących edukację podstawową, zmniejszyło się narażenie dzieci na choroby i niedożywienie, spadła również liczba zakażeń wirusem HIV. Jednocześnie wiele wyzwań pozostało nierozwiązanych, a problemy na skalę międzynarodową dotyczą m.in. bezrobocia, nierówności społecznych, konfliktów pogłębiających przepaść między państwami czy niezrównoważonego wykorzystywania zasobów naturalnych. Realizacja polityki rozwojowej oraz przyszłe wyzwania przedstawiane są w corocznych sprawozdaniach Komisji Europejskiej w sprawie rozwoju i pomocy zewnętrznej. Polityka rozwojowa po 2015Na konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zrównoważonego Rozwoju (Rio+20) w 2012 roku zdefiniowano istniejące problemy oraz rozpoczęto prace nad wyznaczeniem celów zrównoważonego rozwoju (Sustainable Development Goals, SDG). Komisja Europejska przedstawiła zasady dotyczące przygotowania przekrojowych ram politycznych na okres po 2015 roku w komunikacie „Godne życie dla wszystkich. Eliminacja ubóstwa i zapewnienie światu zrównoważonej przyszłości" (COM(2013) 92). Podkreślono w nim, że równocześnie z kontynuowaniem realizacji MCR, Unia powinna wdrażać postanowienia konferencji Rio+20 i dążyć do zrównoważonego rozwoju. Na poziomie UE działania te są prowadzone za pomocą strategii politycznych, zwłaszcza strategii „Europa 2020", a także w ramach kluczowych polityk. W komunikacie podkreślono, że UE powinna w pełni zaangażować się w działania międzynarodowe, aby jej wkład był spójny i skoordynowany z pracami ONZ i innych międzynarodowych gremiów. W konkluzjach Rady przyjętych w czerwcu 2013 zawarto "Nadrzędny program działań na okres po 2015". Komisarz ds. Rozwoju Andris Piebalgs jest także członkiem powołanego w 2012 roku międzynarodowego panelu wysokiego szczebla ds. agendy rozwoju na okres po 2015. II. WYBRANE DOKUMENTY UNII EUROPEJSKIEJ Podstawa traktatowa Art. 208-214Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Nadrzędny program działań na okres po roku 2015 Konkluzje Rady Unii Europejskiej, 25 czerwca 2015 Konsensus europejski Wspólne oświadczenie Rady i przedstawicieli rządów Państw Członkowskich zebranych w ramach Rady, Parlamentu Europejskiego i Komisji w sprawie polityki rozwojowej Unii Europejskiej: Konsensus Europejski, Dz. Urz. UE 2006 C 46, s. 1 Komisja Europejska Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Godne życie dla wszystkich: Eliminacja ubóstwa i zapewnienie światu zrównoważonej przyszłości, COM(2013) 92 Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Zwiększanie wpływu unijnej polityki rozwoju - Program działań na rzecz zmian, COM(2011) 637 Sprawozdania roczne w sprawie rozwoju i pomocy zewnętrznej Annual Report 2013 on the European Community's Development and External Assistance Policies and their Implementation in 2012 Pozostałe raporty Akty prawne Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 235/2014 z dnia 11 marca 2014 r. ustanawiające instrument finansowy na rzecz wspierania demokracji i praw człowieka na świecie, Dz. Urz. UE 2014, L 77, s. 85 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 233/2014 z dnia 11 marca 2014 r. ustanawiające Instrument Finansowania Współpracy na rzecz Rozwoju na lata 2014-2020, Dz. Urz. UE 2014, L 77, s. 44 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 230/2014 z dnia 11 marca 2014 r. ustanawiające Instrument na rzecz przyczyniania się do Stabilności i Pokoju, Dz. Urz. UE 2014, L 77, s. 1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1309/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (2014–2020) i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1927/2006, Dz. Urz. UE 2013 L 347, s. 855 III. WYBRANE DOKUMENTY MIĘDZYNARODOWE Outcome document of the special event to follow up efforts made towards achieving the Millennium Development Goals, 1 October 2013 The future we want, Resolution adopted by the General Assembly on 27 July 2012, deklaracja końcowa Rio+20 Keeping the promise: united to achieve the Millennium Development Goals, Resolution adopted by the General Assembly, September 2010 Deklaracja Milenijna Narodów Zjednoczonych, rezolucja przyjęta na 55 sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych, 8 września 2000 IV. STRONY INTERNETOWE EuropeAid – Dyrekcja Generalna ds. Rozwoju i Współpracy We can end poverty – Millenium Development Goals and beyond 2015 High-level Panel on the Post-2015 Development Agenda wróć do góry  
wiecej »

EU enlargement to the Western Balkans #i#24.06.2014#/i#

, I. WPROWADZENIEII. WYBRANE DOKUMENTY III. PUBLIKACJE ON - LINEIV. STRONY INTERNETOWE I.  WPROWADZENIE Perspektywa członkostwa w UE państw Bałkanów Zachodnich, czyli: Bośni i Hercegowiny, Chorwacji, Czarnogóry, Kosowa, Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii (FYROM), Serbii oraz Albanii została przedstawiona po raz pierwszy na szczycie Rady Europejskiej w Santa Maria de Feira w czerwcu 2000 i potwierdzona w konkluzjach ze szczytu UE-Bałkany Zachodnie w Salonikach, 21 czerwca 2003, gdzie przedstawiono unijną agendę dla Bałkanów Zachodnich, czyli warunki procesu stabilizacji i stowarzyszenia (SAP). Chorwacja jako pierwsza z siedmiu państw tego regionu przystąpiła do Unii Europejskiej 1 lipca 2013.Obecny status pozostałych państw Bałkanów Zachodnich na drodze do akcesji:- Czarnogóra – układ o stabilizacji i stowarzyszeniu wszedł w życie w maju 2012, negocjacje akcesyjne od czerwca 2012;- Serbia – układ o stabilizacji i stowarzyszeniu wszedł w życie we wrześniu 2013, negocjacje akcesyjne od stycznia 2014;- Była Jugosłowiańska Republika Macedonii – układ o stabilizacji i stowarzyszeniu wszedł w życie w kwietniu 2004, KE zarekomendowała rozpoczęcie negocjacji akcesyjnych w 2009;- Albania – w czerwcu 2014 przyznanie statusu kraju kandydującego, warunkiem rozpoczęcia negocjacji w sprawie akcesji jest spełnienie niezbędnych warunków w wybranych obszarach;- Bośnia i Hercegowina – układ o stabilizacji i stowarzyszeniu podpisany w czerwcu 2008 i ratyfikowany, ale nie wszedł jeszcze w życie;- Kosowo – od października 2013 pierwsza runda negocjacji układu o stowarzyszeniu i stabilizacji, które mają zakończyć się w pierwszej połowie 2014. W latach 2007-2013 pomoc finansową dla państw kandydujących stanowił instrument pomocy przedakcesyjnej IPA (11,5 mld euro). Drugi taki instrument ma wspierać proces rozszerzenia w latach 2014-2020 (11,7 mld euro). Jednym z projektów wspierających proces integracji Bałkanów Zachodnich jest projekt Grupy Wyszehradzkiej V4 – Western Balkans Expert Network on Rule of Law and Fundamental Rights, przedstawiony na spotkaniu w Warszawie w październiku 2012. Dotyczy on połączenia sieci ekspertów tych dwóch regionów w obszarze rządów prawa i praw podstawowych. Instytucją wiodącą zostało polskie Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich. II.  WYBRANE DOKUMENTY Rada Unii Europejskiej Rozszerzenie oraz proces stabilizacji i stowarzyszenia. Konkluzje Rady, 17952, Bruksela 17.12.2013 Komisja Europejska Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady. Strategia rozszerzenia i najważniejsze wyzwania w latach 2013–2014, COM(2013) 700, 16.10.2013Grupa Wyszehradzka Joint Statement of the Visegrad Group on the Western Balkans, Gödöllő, 31 October 2013 Joint Statement of the Visegrad Group on the Western Balkans, Warsaw, 25 October 2012 III.  PUBLIKACJE ON LINE Żornaczuk T.: Czy Chorwacja ułatwi rozszerzenie UE na Bałkanach Zachodnich?,„Biuletyn PISM" nr 134 (1110), 19.12.2013 Balfour R., Stratulat C.: Between engagement and cold feet: ten years of the EU in the Western Balkans, European Policy Center, 26 June 2013 Balfour R., Stratulat C.: Democratising the Western Balkans: where does the region stand?, European Policy Center, 26 June 2013 The European future of the Western Balkans,( red. E. Prifti), European Union Institute for Security Studies, 21 June 2013 IV. STRONY INTERNETOWEKomisja Europejska Enlargment Strategy and Progress reports Check current status Economic and Financial Affairs:EU Candidate and Pre-Accession Countries Economies Quarterly – CCEQ EU relations with the Western Balkans - External actions Rada Unii Europejskiej Enlargement  Grupa Wyszehradzka Visegrad Group        
wiecej »

Debate on EU priorities within the area of freedom, security and justice for the period 2015-2019#i#30.10.2014#/i#

, I. WPROWADZENIEII. PODSTAWOWE DOKUMENTYIII. DEBATA PARLAMENTARNAIV. WYBRANE PUBLIKACJE WPROWADZENIE W związku ze zbliżającym się końcem okresu, na jaki został opracowany program sztokholmski, Rada Europejska w czerwcu 2013 zwróciła się do kolejnych prezydencji o rozpoczęcie w Radzie procesu refleksji nad zdefiniowaniem strategicznych wytycznych planowania prawodawczego i operacyjnego w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości (PWBiS), zgodnie z art. 68 TfUE. Komisja Europejska, która miała przedstawić informacje dotyczące rozwoju PWBiS, na przełomie 2013/2014 zorganizowała szereg konferencji i konsultacji społecznych dotyczących przyszłego kształtu polityki w dziedzinie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, a w marcu 2014 r. opublikowała dwa komunikaty, które stanowiły podstawę do dyskusji z Parlamentem Europejskim i Radą (COM(2014) 144 i 154). Ostatecznie nowe wytyczne dotyczące planowania ustawodawczego i operacyjnego na nadchodzące lata w ramach przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości zostały określone przez Radę Europejską 26-27 czerwca 2014. W przeciwieństwie do wytycznych na lata 2010-2014, które były określone w szczegółowym programie sztokholmskim, opublikowanym w Dzienniku Urzędowym UE, nowe wytyczne stanowią część konkluzji Rady Europejskiej. W strategicznych wytycznych na najbliższe lata Rada Europejska określiła, że: jednym z najważniejszych celów Unii jest stworzenie przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości bez granic wewnętrznych i z pełnym poszanowaniem praw podstawowych; w PWBiS konieczna jest synergia między pokrewnymi obszarami polityki oraz zacieśnienie związku między wewnętrznymi i zewnętrznymi politykami UE; priorytetem jest konsekwentne transponowanie i skuteczne wdrażanie istniejących instrumentów prawnych i środków w ramach PWBiS w oparciu o poprzednie programy; rozwój PWBiS w najbliższych latach będzie wymagał m.in.: lepszego zarządzania migracją we wszystkich jej aspektach, m.in. poprzez przyciąganie talentów, radzenie sobie z nielegalną migracją, poprawę współpracy z państwami trzecimi, silną politykę azylową oraz usprawnienie zarządzania zewnętrznymi granicami Unii; zwalczania przestępczości zorganizowanej, korupcji, terroryzmu i zapobiegania tym zjawiskom, przy równoczesnej gwarancji praw i wartości podstawowych; poprawy współpracy wymiarów sprawiedliwości, m.in. poprzez wzmacnianie wspólnych narzędzi, w tym Eurojustu oraz wzajemne uznawanie wyroków. Rada Europejska zapowiedziała przegląd śródokresowy wytycznych w 2017 roku. PODSTAWOWE DOKUMENTY Strategiczne wytyczne dotyczące planowania ustawodawczego i operacyjnego w ramach przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - Konkluzje Rady Europejskiej, 26–27 czerwca 2014 r. (rozdział I) Program sztokholmski – Otwarta i bezpieczna Europa dla dobra i ochrony obywateli, Dz.Urz. UE 2010 C 115, s. 1Rada Europejska Konkluzje Rady Europejskiej, 19–20 grudnia 2013 r. (pkt 42) Konkluzje Rady Europejskiej, 27–28 czerwca 2013 r. (pkt 21)Rada Przyszły rozwój przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, 9531/1/1, 27.05.2014 Further discussions on the future development of Justice and Home Affairs, in particular Home Affairs, 6420/14, 17.02.2014 Letter from the LT Presidency to the incoming EL Presidency on the future development of the JHA area, 17808/13, 13.12.2013 Information note from the Presidency on the state of play regarding the future development of the JHA area, 17170/13, 3.12.2013Komisja Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów. Otwarta i bezpieczna Europa: realizacja założeń, COM (2014) 154, 11.03.2014 Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów. Unijny program na rzecz wymiaru sprawiedliwości na 2020 r. – zwiększanie zaufania, mobilności i wzrostu w Unii, COM(2014) 144, 11.03.2014Parlament Europejski Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 2 kwietnia 2014 r. w sprawie śródokresowego przeglądu programu sztokholmskiego (2013/2024(INI)) Sprawozdanie w sprawie śródokresowego przeglądu programu sztokholmskiego (2013/2024(INI)), A7-0153/2014, 4.03.2014 Dokument roboczy w sprawie śródokresowego przeglądu programu sztokholmskiego, Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, 13.05.2013 DEBATA PARLAMENTARNA 6-8 kwietnia 2014 – Konferencja Przewodniczących Parlamentów Unii Europejskiej – debata na temat współpracy międzyparlamentarnej w obszarze wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, w tym na temat przyszłych priorytetów w ramach PWBiS – informacje o spotkaniu 2 kwietnia 2014 – debata plenarna i przyjęcie przez Parlament Europejski rezolucji w sprawie (zaległego) śródokresowego przeglądu programu sztokholmskiego – Dokumenty podstawowe, pkt. 11. 19 marca 2014 – wspólne posiedzenie komisji na temat „Przyszłe priorytety w dziedzinie wolności obywatelskich, sprawiedliwości i spraw wewnętrznych" – informacje o spotkaniu 4 marca 2014 – sprawozdanie Komisji Prawnej, Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz Komisji Spraw Konstytucyjnych PE w sprawie śródokresowego przeglądu programu sztokholmskiego (Rada Europejska zobowiązała Komisję w programie sztokholmskim do dokonania jego przeglądu do końca czerwca 2012, jednak Komisja nie przedstawiła odpowiedniego dokumentu) – Dokumenty podstawowe, pkt. 12; 16-17 lutego 2014 – spotkanie przewodniczących komisji ds. sprawiedliwości i spraw wewnętrznych – informacje o spotkaniu WYBRANE PUBLIKACJE Komunikaty prasowe UE wyznacza priorytety w dziedzinie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych do 2020 r., 14.03.2014 Kształtowanie przyszłej polityki w dziedzinie spraw wewnętrznych – kolejny etap, Komisja Europejska, IP/14/234, 11 marca 2014 W kierunku prawdziwej europejskiej przestrzeni sprawiedliwości: poprawa zaufania, mobilności i wzrostu, IP/14/233, 11 marca 2014 The Future EU Justice and Home Affairs Agendas ­ Questions and Answers, MEMO/14/174 11 March 2014 Press release, 3298th Council meeting, Justice and Home Affairs, 3-4 March 2014, s. 20 Wybrane publikacje elektroniczne J. Gąciarz, F. Jasiński: The EU's New Justice and Home Affairs Programme: An Opportunity to Restore the Foundations, PISM Bulletin, No. 77(672), 3 June 2014 Lazarowicz A., Pascouau Y.: The Stockholm Programme: What's next?, Contribution to the informal meeting of Justice and Home Affairs Ministers (Vilnius, July 2013), European Policy Centre, Information paper, 22 July 2013 Pascouau Y.: The future of the area of freedom, security and justice - Addressing mobility, protection and effectiveness in the long run, European Policy Centre, Discussion paper, 23 January 2014 Towards the negotiation and adoption of the Stockholm Programme's successor for the period 2015-2019. Study, European Parliament, Directorate-General for Internal Policies, 2013 Żornaczuk T.: The EU's New Justice and Home Affairs Programme: An Opportunity to Restore the Foundations, "PISM Bulletin", No. 77(672), 3 June 2014.
wiecej »

Źródła danych unijnej tablicy wyników wymiaru sprawiedliwości COM (2014) 155

, Analiza KE została przeprowadzona w oparciu o dane z następujących źródeł: raport Europejskiej Komisji na rzecz Efektywności Wymiaru Sprawiedliwości Rady Europy (CEPEJ) – oparty przede wszystkim na danych uzyskanych od korespondentów CEPEJ; CEPEJ systematycznie dokonuje ewaluacji wymiarów sprawiedliwości, uwzględniając wszystkie obszary funkcjonowania sądownictwa w praktyce, w tym aspekt finansowy (finansowanie sądów, pomoc prawna) i prawa użytkowników sądów (dostęp do informacji, ochrona osób wymagających szczególnego traktowania, odszkodowania w związku z wadliwym funkcjonowaniem wymiaru sprawiedliwości), a także bardziej ogólne kwestie, jak organizacja sądownictwa, prokuratury i zawodów prawniczych oraz efekty pracy wymiarów sprawiedliwości (długość i skuteczność postępowań, egzekwowalność decyzji oraz dostępność alternatywnych metod rozstrzygania sporów); Bank Światowy – publikowane od 1996 r. wskaźniki dobrego rządzenia (Worldwide Governance Indicators - WGI), w tym wskaźnik rządów prawa, obejmujący egzekwowanie umów, funkcjonowanie policji, sądownictwa oraz poziom przestępczości i przemocy; wyniki oparte są na rezultatach ankiet przeprowadzanych wśród przedsiębiorców, obywateli i ekspertów; Światowe Forum Ekonomiczne – publikowane od 1979 r. raporty (The Global Competitiveness Report - GCR) obejmują analizę warunków prowadzenia działalności gospodarczej w 144 państwach; w ramach filara instytucjonalnego oceniane jest przestrzeganie zasady rządów prawa, w tym brak nadmiernej biurokracji, przeregulowania i korupcji oraz niezależność sądownictwa; Dwa badania pilotażowe nt. funkcjonowania sądów krajowych w zakresie stosowania prawa konkurencji i ochrony konsumenta: Study on the functioning of national courts for the application of competition law rules, ICF GHK, 2014; Study on the functioning of national courts for the application of consumer law rules, Centre for Strategy and Evaluation Services LPP, 2014 Dane uzyskane, we współpracy z Europejską Siecią Rad Sądownictwa oraz Siecią Przewodniczących Sądów Najwyższych, w oparciu o kwestionariusz odnoszący się do kwestii strukturalnej niezależności sędziów, w tym przenoszenia i odwoływania sędziów, zasad alokacji spraw, organów odpowiedzialnych za zapewnienie niezależności sędziów.      
wiecej »