Drukuj

LEKSYKON Współpraca międzyparlamentarna państw Trójkąta Weimarskiego

  1. Współpraca polsko-niemiecko-francuska w ramach Trójkąta Weimarskiego została zainicjowana w 1991 roku przez Niemcy i Francję. Ministrowie spraw zagranicznych: Hans-Dietrich Genscher, Roland Dumas, Krzysztof Skubiszewski przyjęli 29 sierpnia 1991 wspólne oświadczenie, znane jako deklaracja weimarska. Ten dziesięciopunktowy dokument podkreślał m.in. rolę instytucji europejskich (WE, UZE, Rada Europy) i NATO w budowie jednoczącej się Europy, a w punkcie siódmym Niemcy i Francja wyrażały wsparcie dla dążeń Polski i innych nowych demokracji do Wspólnot Europejskich.
  2. Współpraca międzyparlamentarna w ramach Trójkąta Weimarskiego przybrała dwie podstawowe formy, spotkań komisji ds. europejskich oraz prezydiów izb niższych.
    Współpraca komisji parlamentarnych Polski, Niemiec i Francji w ramach Trójkąta Weimarskiego rozpoczęła się z inicjatywy komisji spraw zagranicznych niemieckiego Bundestagu w listopadzie 1992 roku w Bonn. Pierwsze z trójstronnych spotkań komisji ds. europejskich odbyło się na zaproszenie Bundestagu w marcu 2000, kiedy to ustalono, że komisje będą ze sobą ściśle współpracować w sprawach rozszerzenia Unii Europejskiej na wschód. Na następnym spotkaniu w styczniu 2004 omawiano zagadnienia związane z Traktatem ustanawiającym Konstytucję dla Europy (nie udało się uzgodnić stanowisk parlamentów w tej kwestii). W kwietniu 2008 w Warszawie ustalono formułę dalszej współpracy, tematy spotkań i kalendarium prac.
  3. Pierwsze spotkanie prezydiów izb niższych odbyło się w maju 2010 w Essen. W przyjętym wówczas wspólnym oświadczeniu stwierdzono, że celem współpracy jest stworzenie forum dla stałej i intensywnej wymiany opinii na temat rozwoju Unii Europejskiej oraz wkładu parlamentów w ten proces, ze szczególnym uwzględnieniem stosunku Unii do swoich obywateli oraz relacji z sąsiadami. Podkreślono, że należy dążyć do tego, aby komisje wyspecjalizowane parlamentów wymieniały się między sobą poglądami na temat strategicznie ważnych projektów Komisji Europejskiej i przygotowywały wspólne stanowisko wobec organów UE. Uzgodniono też ścisłą współpracę między przedstawicielami trzech parlamentów w Brukseli.
  4. Podczas spotkań komisji ds. europejskich, które mają charakter roboczy, nie przyjmuje się żadnych dokumentów. Tematyka spotkań odzwierciedla w zasadzie tematy poruszane na trójstronnych spotkaniach szczebla rządowego.

Aktualizacja: 11.08.2020