Home

 

hu2024eu-approved-5

AAA Print

Debate on the arrangements for the interparliamentary scrutiny of the area of freedom, security and justice

(stan na 20.02.2018)

I. WPROWADZENIE
II. KONTROLA DZIAŁAŃ EUROPOLU
III. OCENA DZIAŁALNOŚCI EUROJUSTU
IV. DOKUMENTY
V. PROCES LEGISLACYJNY
VI. PRZEBIEG DEBATY PARLAMENTARNEJ pdf

 

I. WPROWADZENIE

Zgodnie z art. 12 lit. c) Traktatu o UE parlamenty narodowe aktywnie przyczyniają się do prawidłowego funkcjonowania Unii poprzez:

  1. udział w mechanizmach oceniających wykonanie polityk UE w ramach przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości (art. 70, 71 TfUE, decyzja Rady nr 2010/131/UE),
  2. udział w politycznej kontroli Europolu i w ocenie działalności Eurojustu
    Traktat o funkcjonowaniu UE stanowi, że PE i Rada wydadzą rozporządzenia, które określą strukturę, funkcjonowanie i zakres zadań zarówno Eurojustu, jak i Europolu, a także:
    - „warunki uczestnictwa Parlamentu Europejskiego i parlamentów narodowych w ocenie działalności Eurojust" - art. 85 TfUE (projekt rozporządzenia w sprawie Eurojustu przyjęto 17 lipca 2013; rozporządzenie nie zostało dotychczas uchwalone – por. pkt III poniżej),
    - „procedury kontroli działań Europolu przez Parlament Europejski, w której uczestniczą parlamenty narodowe" - art. 88 TfUE (rozporządzenie w tej sprawie przyjęto 11 maja 2016, kontrola jest prowadzona w ramach Grupy ds. Wspólnej Kontroli Parlamentarnej – por. pkt II poniżej).

II. KONTROLA DZIAŁAŃ EUROPOLU

Projekt rozporządzenia

17 grudnia 2010, COM(2010) 776 – Komunikat Komisji w sprawie procedur kontroli nad działaniami Europolu przez Parlament Europejski, w której uczestniczą parlamenty narodowe: podsumowanie dotychczasowej debaty, zalecenia na temat dostosowania ram prawnych Europolu do wymogów określonych w Traktacie z Lizbony.

27 marca 2013, COM(2013) 173 – projekt rozporządzenia w sprawie w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy i Szkolenia w Dziedzinie Egzekwowania Prawa (Europol). Ma ona zastąpić dotychczas istniejący Europejski Urząd Policji (Europol) oraz Europejskie Kolegium Policyjne (CEPOL). Zgodnie z postanowieniami projektu, parlamenty narodowe mogą – wspólnie z Parlamentem Europejskim – omawiać sprawy związane z Europolem (art. 53 projektu) i mają prawo otrzymywać określone w projekcie informacje.

Stanowisko parlamentów narodowych i Parlamentu Europejskiego

25 czerwca 2013 upłynął termin badania zgodności projektu rozporządzenia w sprawie Europolu z zasadą pomocniczości. Stanowiska parlamentów narodowych dotyczące projektu, w tym trzy uzasadnione opinie w sprawie jego niezgodności z zasadą pomocniczości, są dostępne w bazie IPEX (patrz tabela poniżej).

25 lutego 2014 Parlament Europejski przedstawił swoje stanowisko w Rezolucji w sprawie projektu rozporządzenia o Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy i Szkolenia w Dziedzinie Egzekwowania Prawa (C7-0094/2013). PE był przeciwny połączeniu Europolu z Europejskim Kolegium Policyjnym (CEPOL), zaproponował powołanie wyspecjalizowanej struktury ds. kontroli parlamentarnej – wspólnej grupy kontroli parlamentarnej, która monitorowałaby stosowanie przepisów rozporządzenia o Europolu, w szczególności ich wpływ na prawa podstawowe oraz wolności osób fizycznych.

Rozporządzenie 2016/794 w sprawie Europolu -uprawnienia parlamentów narodowych i Parlamentu Europejskiego

11 maja 2016 r. PE i Rada przyjęły rozporządzenie nr 2016/794 w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol). Ustanowiona na podstawie rozporządzenia agencja zastępuje Europol ustanowiony decyzją 2009/371 WSiSW i jest jego następcą prawnym. Rozporządzenie 2016/794 będzie stosowane, z pewnymi wyjątkami, od 1 maja 2017 roku.

Zgodnie z art. 51 rozporządzenia, kontrolę działań Europolu prowadzi Parlament Europejski wraz z parlamentami narodowymi,  w ramach wyspecjalizowanej Grupy ds. Wspólnej Kontroli Parlamentarnej (GWKP). GWKP będzie monitorować pod względem politycznym działania Europolu służące realizacji jego zadań, w tym wpływ tych działań na podstawowe prawa i wolności osób fizycznych. GWKP ma m.in. być konsultowana w sprawie wieloletniego programu Europolu, mieć możliwość spotykania się z przewodniczącym zarządu czy dyrektorem wykonawczym Europolu oraz Europejskim Inspektorem Danych Osobowych (przynajmniej raz w roku). GWKP może także podjąć decyzję o zaproszeniu na swoje posiedzenia innych odpowiednich osób.

Zgodnie z art. 51 ust. 3, GWKP uzyskała prawo do otrzymywania następujących informacji od Europolu:

- oceny zagrożenia, analizy strategiczne, ogólne sprawozdania sytuacyjne, wyniki badań i ocen zleconych przez Europol,
- uzgodnienia administracyjne,
- roczne i wieloletnie programy prac
- roczne sprawozdania nt. działalności Europolu,
- sprawozdanie z oceny Europolu sporządzone przez Komisję.

W art. 52 rozporządzenia określono zasady dostępu PE do informacji wrażliwych lub niejawnych przetwarzanych przez Europol lub za jego pośrednictwem.
GWKP może sporządzić podsumowanie wniosków z monitorowania działań Europolu pod względem politycznym i przedłożyć te wnioski Parlamentowi Europejskiemu i parlamentom narodowym. PE przekazuje je do wiadomości Radzie, Komisji i Europolowi.

Sposób organizacji i regulamin grupy określą wspólnie PE i parlamenty narodowe, zgodnie z art. 51 ust. 1 rozporządzenia oraz konkluzjami Konferencji Przewodniczących Parlamentów Unii Europejskiej (KPPUE) z Luksemburga (22-24 maja 2016) i Bratysławy (23-24 kwietnia 2017).

Posiedzenie inauguracyjne GWKP odbyło się 9-10 października 2017 r. w Brukseli. Regulamin grupy nie został dotychczas przyjęty. Prace, zapoczątkowane na posiedzeniu w Brukseli, będą kontynuowane podczas kolejnego posiedzenia w marcu 2018.

III. OCENA DZIAŁALNOŚCI EUROJUSTU

Projekt rozporządzenia

17 lipca 2013, COM(2013) 532 – komunikat Komisji Lepsza ochrona interesów finansowych Unii: ustanowienie Prokuratury Europejskiej i reforma Eurojustu

17 lipca 2013, COM(2013) 535 – projekt rozporządzenia w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust). Nowa agencja ma być następcą Eurojustu ustanowionego decyzją Rady 2002/187/WSiSW.

Uprawnienia parlamentów narodowych i Parlamentu Europejskiego w stosunku do Eurojustu przewidziane w projekcie

Parlamenty narodowe i Parlament Europejski mają prawo otrzymywać (art. 55 ust. 1, 3 i 4 projektu):

- sprawozdania roczne,
- wyniki badań i projektów strategicznych opracowanych lub zleconych przez Eurojust,
- uzgodnienia robocze dokonane z osobami trzecimi,
- sprawozdania roczne Europejskiego Inspektora Ochrony Danych.

Ponadto, Przewodniczący kolegium Eurojustu występuje przed Parlamentem Europejskim na jego wniosek w celu omówienia spraw związanych z Eurojustem, a w szczególności w celu przedstawienia sprawozdań rocznych, uwzględniając obowiązek zachowania dyskrecji i poufności (art. 55 ust. 2 projektu).

Stanowisko parlamentów narodowych i Parlamentu Europejskiego

28 października 2013 upłynął termin badania zgodności projektu rozporządzenia w sprawie Eurojustu z zasadą pomocniczości. Stanowiska parlamentów narodowych w sprawie projektu, w tym uzasadniona opinia czeskiego Senatu, są dostępne w bazie IPEX (patrz tabela poniżej).

18 lipca 2013 projekt rozporządzenia w sprawie Eurojustu został przekazany Parlamentowi Europejskiemu. We wrześniu 2013 projekt skierowano do rozpatrzenia do Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (LIBE) oraz wybrano sprawozdawcę – Axela Vossa (prace nad projektem w VII kadencji PE nie zostały zakończone). W Parlamencie Europejskim VIII kadencji komisja LIBE 3 września 2014 ponownie wybrała A. Vossa na sprawozdawcę. 4 października 2016 w Parlamencie Europejskim odbyła się debata na temat Prokuratury Europejskiej i Eurojustu, a 5 października PE przyjął rezolucję w tej sprawie (PE nie wypowiedział się w niej jednak na temat udziału parlamentów w ocenie działalności Eurojustu - patrz pkt 10 poniżej). 23 października 2017 komisja LIBE przyjęła sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie Eurojust (pkt 9 poniżej) oraz podjęła decyzję na postawie art. 69 Regulaminu PE o przystąpieniu do negocjacji międzyinstytucjonalnych w zwykłej procedurze ustawodawczej na podstawie tego sprawozdania.

IV. DOKUMENTY

  1. Wersje skonsolidowane Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dz.Urz.UE 2016 C 202, s. 1 (art. 12 lit. c TUE, art. 70, 85, 88 TfUE)
  2. Protokół (nr 1) w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej, Dz.Urz.UE 2016 C 202, s. 203
  3. Decyzja Rady z dnia 28 lutego 2002 ustanawiająca Eurojust (2002/187/WSiSW), Dz. Urz. WE 2002 L 63, s. 1 z późn. zmianami, tekst ujednolicony
  4. Decyzja Rady z dnia 6 kwietnia 2009 ustanawiająca Europejski Urząd Policji (Europol) (2009/371/WSiSW), Dz. Urz. WE 2009 L 121, s. 37
  5. Decyzja Rady z dnia 25 lutego 2010 w sprawie ustanowienia Stałego Komitetu Współpracy Operacyjnej w zakresie Bezpieczeństwa Wewnętrznego (2010/131/UE), Dz.U. UE 2010 L 52, s. 50
  6. Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie procedur kontroli nad działaniami Europolu przez Parlament Europejski, w której uczestniczą parlamenty narodowe, COM (2010) 776, Bruksela, 17.12.2010
  7. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794 z dnia 11 maja 2016 w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), zastępujące i uchylające decyzje Rady 2009/371/WSiSW, 2009/934/WSiSW, 2009/935/WSiSW, 2009/936/WSiSW i 2009/968/WSiSW, Dz. Urz. UE 2016 L 135, s. 53
  8. Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów. Lepsza ochrona interesów finansowych Unii: ustanowienie Prokuratury Europejskiej i reforma Eurojustu, COM(2013) 532 final, 17.07.2013
  9. Wniosek Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust), COM(2013) 535 final, 17.07.2013
  10. Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 października 2016 r. w sprawie Prokuratury Europejskiej i Eurojustu (2016/2750(RSP))
  11. Konkluzje Konferencji Przewodniczących Parlamentów Unii Europejskiej, 22-24 maja 2016, pkt 32-35
 

V. PROCES LEGISLACYJNY

COM(2013) 173
Obserwatorium Legislacyjne EUR-Lex IPEX
COM(2013) 535
Obserwatorium Legislacyjne EUR-Lex

IPEX

wróć do góry