Procedura żółtej kartki, jest jedną z dwóch procedur mechanizmu wczesnego ostrzegania, określonego w Protokole [nr 2] w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności, dołączonego do TUE i TfUE na mocy Traktatu z Lizbony. W ramach procedury żółtej kartki każdy parlament narodowy lub każda izba może przesłać przewodniczącym Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji – w terminie 8 tygodni od przekazania parlamentom projektu aktu ustawodawczego w językach urzędowych – uzasadnioną opinię w sprawie jego niezgodności z zasadą pomocniczości. Każdemu parlamentowi przysługują 2 głosy (w przypadku parlamentów dwuizbowych każda izba ma jeden głos). Jeżeli uzasadnione opinie stanowią jedną trzecią, a w przypadku projektu dotyczącego przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, przedłożonego na podstawie art. 76 TfUE - jedną czwartą głosów przyznanych parlamentom narodowym, wówczas projekt musi zostać poddany ponownej analizie.
Szczegółowe informacje:
Zasada pomocniczości i parlamenty narodowe w Traktacie z Lizbony
Mechanizm wczesnego ostrzegania - zasady współpracy przedstawione przez Komisję Europejską
Pod rządami Traktatu z Lizbony parlamenty narodowe osiągnęły progi niezbędne do uruchomienia procedury żółtej kartki w odniesieniu do następujących projektów:
- COM(2016) 128 - przebieg procedury
Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług - COM (2013) 534 - przebieg procedury
Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie ustanowienia Prokuratury Europejskiej - COM(2012) 130 - przebieg procedury
Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady w sprawie wykonywania prawa do podejmowania działań zbiorowych w kontekście swobody przedsiębiorczości i swobody świadczenia usług